When my husband indicated that our daughter wasn’t “European” enough, I decided I needed to take action. I feared I’d gone too far, but as I watched his world unravel, I devised a strategy to teach him a lesson. I found myself standing in my living room, staring at my partner as if he were a stranger.
Peter’s words hung in the air between us, and my world shifted on its axis.”What do you mean, you want another child?”
I inquired, seeking to maintain a level tone. “Amelia’s only one year old, and you’ve been distant ever since she was born.”Peter avoided my gaze as he ran a hand over his hair.”
“Well, Nora, I just hoped she would end up pale and blue-eyed like my mother and sister. However, she doesn’t resemble my vision at all.” My mouth dropped. “Are you serious right now?” “I just thought maybe our second one would look more… you know, European?”
I answered sharply, “No, actually, I don’t know what you mean.” “Care to explain?”
Peter moved apprehensively. “Let me say that I’m honored to be Norwegian. My family won’t put up with Amelia looking so… brown, I’m afraid.” I was hearing things that I couldn’t believe. Speaking about our daughter as though she were a letdown, even my own spouse. I started to feel angry, and before I knew it, we were having a heated disagreement.
Peter, she’s our daughter! How are you even able to think this way?” I yelled. He cried back, “I can’t help how I feel!” “I just wanted a kid that looked like me!” We spent what seemed like hours going back and forth.
I was heartbroken and fatigued by the time Peter stormed out, slamming the door behind him. But while I sat there in the stillness, a thought started to come to me. I grabbed my phone and called my mother. “Hi, Mom. Do you have a couple days to watch Amelia? Peter needs to learn a lesson from me.” Thank God, my mother didn’t ask a lot of questions.
She merely uttered, “Obviously, honey. Whenever you’re ready, invite her over.” “Thanks, Mom,” I moaned. “I’ll explain everything later, I promise.”After Peter departed for work the following morning, I packed up Amelia’s belongings. I kept thinking about Peter’s remarks as I zipped up her little luggage. How was he not able to notice her perfection?
With a heavy heart, I traveled to my mother’s house.
Mom hugged me after taking one look at my face when I got there. “Oh, honey,” she said. “What happened?”That’s when I broke down and told her everything in tears. She listened with incredulity and rage. “That man,” she murmured once I was done.
“I ought to give him a piece of my mind.” “No, Mom,” I wiped my tears and answered. “I have a scheme in place. Please just watch after Amelia for me.
She drew Amelia closer as she nodded. “I’m sure I will. You take the necessary action.” It was harder than I thought to leave Amelia. I gave her plump cheeks a kiss and breathed in her lovely baby smell. I whispered, “Mommy loves you so much.” “Never forget that.” I spent the day preparing myself for what was ahead after I came home. That night, my heart began to race as soon as I heard Peter’s key in the lock. Entering, he scowled at the unexpected silence. “Nora? “Where is Amelia?”
I inhaled deeply. “I gave her up for adoption.” Peter became very pale. “What? What topic are you discussing?” I said in a firm voice, “Well, you said you wanted a more Nordic-looking child.” “I therefore believed we could try again.
Perhaps this time we’ll have the pale-skinned, blue-eyed child you’ve always wanted.” “Are you insane?” With frenzied eyes, Peter yelled. “Where is she now? “Where is our daughter? I watched as the situation’s realism set in.
Peter collapsed onto the couch, his body trembling with tears as his legs gave way. “How could you do this?” He choked to the passing. “I didn’t intend to… I never desired…” I fell to my knees next to him as tears welled up in my own eyes. “How do you think Amelia would feel, knowing her father was disappointed in her just because of how she looks?”
With a mask of agony on his face, Peter glanced up at me. “I truly apologize. I’ve been a complete moron. I promise that I adore Amelia. I was simply, you know, unclear. Fearful? Ignorant? Both?” READ FULL STORY HERE>>>CLICK HERE TO CONTINUE READING>>>
I inhaled deeply. “Amelia is staying with my mother. She is secure. Peter’s face showed a visible wave of relief. Slumping into me, he sobbed even more. “Oh, I’m so grateful to God. I believed that I had lost her for good.”
We talked and cried together for a long while as we sat there on the floor. Peter opened up about his worries about losing touch with his roots, disappointing his family, and not being able to connect with Amelia. “But in the end, none of that matters,” he stated. “She is our offspring. Nora, I adore her so much.
It amazes me that I allowed my foolish preconceptions to stand in the way of that.
I wiped my eyes and nodded. “Peter, we must perform better. For the benefit of Amelia. She deserves to have parents who will always love and accept her.” “You’re correct,” declared Peter. Can we go grab her now?
Would you please? I had to hold her and see her.” We were both immersed in our thoughts as we silently drove to my mom’s place. Peter virtually raced to the door when we arrived. Answering, my mother held Amelia.
Peter broke down in tears once more the instant he saw her. He embraced her and held her tight. He muttered, “I’m so sorry, baby girl.” “Daddy adores you a lot. precisely as you are.” My mother gave me a perplexed look. “I’ll explain later,” I said in a mouthful, and she nodded while holding my hand. Peter and I had a lot of lengthy, difficult talks over the course of the following few weeks.
We discussed our identities, the true meaning of family, and the types of parents we wished to become. One night, Peter said, “I never realized how deep my biases ran.” “I’m ashamed of how I acted.” I grasped his hand. “The important thing is that you’re willing to change.”
After learning about the rich history and culture that Amelia would receive from both sides of her family, Peter began investigating my family’s ancestry. He even enrolled in language studies so that as Amelia grew older, he could teach her the original tongue of my family as well as Norwegian.
Not everything was simple.
Even now, there were still times when I would get a flash of rage recalling what Peter had said, or when his fears would come to the surface. But collectively, we managed to overcome it. When I returned home one day, Peter and Amelia were lying on the floor with books all around them. “What’s all this?” I enquired.
Peter smiled as he looked up. “We’re traveling the globe! Amelia should be aware of all the diverse cultures in the world, not just our own.”
As I watched them interact, a sensation of warmth filled my chest. I had always dreamed Peter would be a father like this.Peter turned to face me one night while we were standing over Amelia’s cot, watching her sleep. With a quiet “thank you,” he spoke.
I questioned, “For what?” “For persevering with me. for showing me what’s important in life.” He grinned at our daughter from below. “She’s perfect, isn’t she?”
I rested my head on his shoulder and experienced a wave of calm. Yes, I replied. “She really is.” It was clear to me that we still had a long way to go as I observed my spouse softly petting our daughter’s cheek. However, I felt hope for the first time in months. It was going to be all right.
Collectively, the three of us.What about Peter’s relatives? But that’s a tale for another day. But let’s just say that they fell in love with Amelia just as fast as we did when they eventually got to meet her. Because love ultimately just sees the heart and cannot distinguish between colors. How would you have responded in that situation?
The post Demanding a ‘Pure’ Child: How I Stood Up to My Husband’s Surprising Request appeared first on Timeless Life.
Ресей президенті Владимир Путин шұғыл мәлімдеме жасады. Бұл туралы Stan.kz ақпарат агенттігі хабарлайды.
Фото: kremlin.ru
Оның айтуынша, Украинадағы қақтығыс “жаһандық сипаттағы элементтерге” ие бола бостады.
Путин 19 қарашада Украина қарулы күштері Брянск облысындағы нысаналарға алты ATACMS зымыранымен және 21 қарашада Курск облысында Storm Shadow жүйелерімен шабуыл жасағанын айтты.
Путин Украинадағы қақтығыс осы шабуылдардан кейін жаһандық сипаттағы элементтерге ие болғанын атап өтті. Оның айтуынша, Ресейге соққы жасау үшін ұзақ қашықтықтағы снарядтарды олар жасалған елдердің мамандарынсыз ұшыру мүмкін емес.
“Біз өзімізді қаруларын бізге қарсы қолдануға мүмкіндік берген елдердің әскери нысандарына қарсы шабуыл жасауға құқылымыз деп санаймыз. Ал агрессивті әрекеттер күшейген жағдайда біз де батыл жауап береміз”, – деді Путин. READ FULL STORY HERE>>>CLICK HERE TO CONTINUE READING>>>
Сондай-ақ Путин Мәскеудің орта және қысқа қашықтықтағы зымырандарды одан әрі орналастыру мәселесі АҚШ пен серіктестерінің әрекетіне байланысты шешілетінін мәлімдеді.
“Орешник” сияқты жүйелермен соққы жасалатын нысанлаларды таңдағанда, біз бейбіт тұрғындарға алдын ала хабарлап, сол жақта жүрген достас мемлекеттердің азаматтарынан қауіпті аймақтардан кетуді сұраймыз”, – деді Путин.
Сонымен қатар Путин ең жаңа орта қашықтыққа ұшатын “Орешник” зымыранының сәтті сынақтан өткенін хабарлады. Оның айтуынша, қазіргі заманғы әуе шабуылына қарсы қорғаныс жүйелері бұл зымырандарды ұстай алмайды, өйткені олар нысанаға секундына 2,5-3 шақырым жылдамдықпен шабуыл жасайды.
“Орешник” зымыран жүйесі НАТО елдерінің Ресейге қарсы агрессивті әрекеттеріне жауап ретінде ұрыс жағдайында сынақтан өткізілген. Путин соңғы зымырандық жүйелерді одан әрі сынау кезінде соққы жасалатын нысаналар Ресейге төнген қауіп-қатерлерге байланысты анықталатынын баса айтты.
Премьер-министрдің бірінші орынбасары Роман Скляр жеке тұлғалардың елге көлік әкелу ережелеріне қатысты мәселеге пікір білдірді. Бұл туралы Stan.kz ақпарат агенттігі хабарлайды.
Фото: depositphotos.com
Роман Скляр кейбір блогерлердің ақпаратты бұрмалап жатқанын атап өтті.
“Біз кейбір блогерлер айтып жатқандай, баждар мен салықтардың мөлшерлемелерін көтеру туралы айтып отырған жоқпыз, біз бірінші кезекте техникалық және кедендік процедураларды 2015 жылдан бері қолданыстағы заңнамаға сәйкес реттеп жатырмыз”, – деді Скляр.
Ол қазіргі заңнамаға сәйкес автокөлікті кедендік рәсімдеудің екі нұсқасы бар екенін атап өтті.
“Бірінші. Жеке тұлғаның жеке пайдалануы үшін әкелу кезінде – бұл жағдайда автокөлікке көлік құралының конструкциясының қауіпсіздік сертификаты беріледі, бірақ жылына бір автокөлікке ғана. Сонымен қатар 48%-дан аспайтын және қозғалтқыш көлеміне және автомобильдің жасына байланысты өзгереріп отыратын бірыңғай баж салығы төленеді. Жеке мақсаттар үшін екенін ескеру керек. Ауыр жүк көліктері мен сыйымдылығы 12 жолаушыдан асатын автобустарды жеке мақсатта, әсіресе жолаушылар мен жүктерді коммерциялық тасымалдау үшін пайдаланылатын көліктерді әкелуге болмайды. READ FULL STORY HERE>>>CLICK HERE TO CONTINUE READING>>>
Екінші. Заңды тұлға әкелген кезде көлік құралын іскерлік мақсатта әкелген кезде көлік құралына көлік құралының түрін растау құжаты берілуі керек. Мұнда кедендік баж салығы 15%, ал импортқа ҚҚС 12%. Тағы да қайталап айтамын, бұл жаңалық емес, бұл Еуразиялық экономикалық одақ құрылғаннан бері, яғни 2015 жылдан бері қолданылып келе жатқан талаптар”, — деді премьер-министрдің бірінші орынбасары.
Роман Скляр көліктердің жеке мақсаттар үшін деп көрсетіп, іскерлік мақсатта пайдалатындарға мысал келтірді.
“Тексеру барысында биылғы жазда 80 жастағы бір әйелге 10-нан астам “Еуро-2″ экологиялық класындағы жүк көлігі тіркеліп, жеке пайдалану үшін әкелінгені анықталды. Немесе біздің жолдардағы танымал “Альфардтар”. Жолдарда құрбан болғандар мен қайғылы оқиғалар өте көп. Бұлар да біздің азаматтар. Сондықтан қолданыстағы заңнамаға сәйкес қатаң бақылауды күшейтіп жатырмыз”, – деді Скляр.
Еске салсақ, бұған дейін Қазақстанда 1 желтоқсаннан бастап көлік әкелу ережелері өзгеретіні туралы жазған едік.
Алматы гарнизоны әскери сотында әскери борышын өтеп жүріп комаға түскен қостанайлық Нұржігіт Әбділпаттаға қатысты алғашқы сот отырысы өтті. Бұл туралы Stan.kz ақпарат агенттігі хабарлайды.
Фото: Нұржігіт Әбділпаттаның жеке мұрағатынан
Оқиға 2024 жылдың маусым айында Отардағы әскери бөлімде болған. Айыптаушы тараптың айтуынша, жігітке әлімжеттік көрсетілген.
Сот жәбірленушінің, сондай-ақ куәгерлер, Нұржігіттің төрт әріптесі мен әкесі Тимур Жаналиннің айғақтарын тыңдады.
Бұған дейін президенттің баспасөз хатшысы Берік Уәли баланың ата-анасының видео үндеуінен кейін президент Қасым-Жомарт Тоқаев істі тексеруді тапсырғанын мәлімдеген еді.
Жәбірленуші өзін кіші сержант Дастан Тұрланның сапта тұрған кезінде тамақ дәрісін қолданғаны үшін асқазан тұсынан ұрғанын айтты.
“Сержант байқамайды деп үмітпен, дәріні тамағыма шашып жібердім. Бізді әскери бөлімге апарар алдында военкоматта түнеп, аздап салқын тигізіп алған едім. Бірақ Тұрлан мұны байқап қалып, ішімнің оң жағынан ұрды, менің тынысым тарыла бастады”, – дейді жәбірленуші.
Сонымен қатар сержант сарбазды қатарластарының көзінше балағаттап, көпшілік алдында масқаралаған. Жәюірленуші бұл оқиғадан кейін өзін ұзақ уақыт өте нашар сезінгенін айтты, сарбазда бас айналу, мұрыннан жиі қан кету, жүрек айну және тәбетінің жоғалуы басталған. READ FULL STORY HERE>>>CLICK HERE TO CONTINUE READING>>>
“Бір күні мен асханада ауыра бастадым. Дәретханаға жүгіріп барып, құстым, содан кейін әріптестерім мені медициналық бөлімшеге апарды. Сол жерден мені ауруханаға жіберді. Одан кейін ешнәрсе есімде жоқ, тек Қордайдағы аурухананың жансақтау бөлімінде оянғанымды білемін”, – дейді Нұржігіт.
Сотқа куәгер ретінде жәбірленуші сарбаздың әкесі Тимур Жаналин де келді. Оның айтуынша, әйеліне әскери бөлімнен телефон соғып, Нұржігіттің Қордайдағы ауруханада жатқаны хабарланған, ол кезде ұлдарыңызда бәрі жақсы, алаңдауға негіз жоқ деп сендірді. Алайда бірнеше сағаттан кейін олар қайта телефон соғып, сарбаздың жағдайы өте ауыр екенін айтқан.
Жәбірленушінің әкесі әйелі екеуі ауруханаға баласын көруге келгенде, оларды ұзақ уақыт бөлмеге кіргізбегенін айтты. Сонымен қатар Нұржігіт комада жатқанда әкесі оны өз бетінше тексеріп, Нұржігіттің ішінің көгергенін анықтаған. Мұны алғашқы сот-медициналық сараптамасын жүргізген сарапшы да растады. Сараптаманы бұған дейін Салтанат Нүкенованың өліміне қатысты атышулы іс бойынша сот отырысында сөз сөйлеген белгілі Тахир Халимназаров жүргізген.
Жәбірленуші сержанттың соққысынан ауырып қалғанын соңғы сәтке дейін әскери бөлімде ешкімге айтпағанын да атап өтті. Оның айтуынша, ол буллингтен қорқып, сондықтан болған оқиға туралы ешкімге айтқысы келмеген.
Сарбаз екі айға жуық комадан соң есін жиды. Сотта ол тіпті клиникалық өлімді бастан өткергенін айтты. Оның үстіне Қостанайда ата-анасының бақылауында бір айға жуық үйде болып, тек мүгедектер арбасы арқылы ғана қозғалған.